Hee allemaal!

Het weekend onze werkweek is alweer achter de rug en dat was ook de laatste week van ons avontuur hier in Zuid-Afrika! Wat is de tijd snel gegaan en het besef is nu gekomen, we hebben en moeten deze week afscheid gaan nemen van Tokozani, de mobiele kliniek, de begeleiding van Esizayo, het heerlijke weer en de prachtige omgeving.

Zaterdag 26 september 2015

Vandaag stond op de planning ons uitje naar Pretoria om het Voortrekkersmonument en de Union building te bekijken. We hadden om 9 uur afgesproken met onze chauffeur om naar Pretoria te rijden. We zijn begonnen bij het Voortrekkersmonument, daar eenmaal aangekomen moesten we betalen om het monument te kunnen bekijken. Ik dacht op dat moment wel van moet ik betalen om een monument te kunnen bekijken, is dat het geld wel waard. Toch maar betaald en naar binnen gegaan, maar het geld was het waard. We kregen voor het geld weer een prachtig uitzicht over Pretoria vanuit het Voortrekkersmonument. Heel veel foto’s gemaakt van het fantastische uitzicht. Geprobeerd om mooie panoramafoto’s te maken van het uitzicht zodat jullie het kunnen zien wat wij hebben gezien. We gaan ze op facebook zetten en dan kunnen jullie ook van dit uitzicht genieten vanuit Nederland. In het monument zit ook een museum en daar zijn we ook even geweest om te kijken, maar ik vond het uitzicht mooier om te zien. Er liepen daar heel veel Chinezen en Japanners rond, die werkelijk van alles een foto maakte. Heel grappig dat ze er ook alles aan doen om een foto van iets te kunnen maken. Toen we alles in het gebouw hadden bekeken zijn we naar buiten gegaan en we zijn rondom het gebouw gelopen in de brandende zon. Wat erg lekker was, maar ook erg warm. Ik had me niet ingesmeerd vandaag dus hoop van zegen dat ik niet zou verbranden. Nadat we het Voortrekkersmonument hadden bekeken zijn we naar de Union building in Pretoria zelf gereden met onze chauffeur. Union Building is het parlementsgebouw van Zuid-Afrika, heel groot en met vele gebouwen en torens aan elkaar. Bij de Union building was een gigantisch tuin met een standbeeld van Nelson Mandela en met vele trappen, zodat het beklimmen van de trappen een sport zou kunnen zijn (vooral in de branden de zon met 30 graden). Vooral het beklimmen was echt te warm en toen we boven waren moesten we alle 3 (Nathalie, onze chauffeur en ik) wel even bij komen van de beklimming. Denk je dat je een goede conditie hebt, valt toch tegen. In Nederland maar weer naar de sportschool. Na het bezoek aan de Union building zijn we weer naar ons hostel gereden via een omweg, want we namen elke keer de verkeerde afslag naar de snelweg doordat de wegen hier zo op elkaar lijken. Maar dan hebben we alleen maar meer gezien van Pretoria en de omgeving, was niet vervelend om te zien door al die grote gebouwen en het heuvellandschap wat hier voor het prachtige uitzicht zorgt. In het hostel zijn we weer in het zwembad gaan zitten met onze benen om af te koelen. Heerlijk, maar toch iets te warm.

Zondag 27 september 2015

Vandaag werden we weer om 9 uur opgehaald om naar Sandton en Rosebank Craft Market te gaan. We zijn begonnen bij Sandton. Sandton is het businesscentrum van Zuid-Afrika. Dat was ook wel te zien aan alle gebouwen, want die waren hoog, groot en zagen er heel duur uit. We hebben ook een kijkje genomen in het grote overdekte winkelcentrum van Sandton (Sandton city). Ook hier waren de prijzen erg hoog en lagen de duurste spullen in de etalage. Wel grappig om te zien al die prijzen, maar dan besef je ook dat dit echt de buurt is voor de rijken van Zuid-Afrika. Nadat we het winkelcentrum hadden gezien, zijn we met onze chauffeur door Sandton gereden om verschillende gebouwen en wijken te bekijken. Hiervan hebben we wat foto’s gemaakt. Hierna zijn we door gereden naar Rosebank Craft Market, dit is een souvenirwinkel met typisch Zuid-Afrikaanse spulletjes. Heel leuk om te zien en rond te lopen. Vandaag ging het afdingen beter dan vorige week, want hier lieten de verkopers je met rust tijdens het kijken. Heel fijn, want dat aandringen om wat te kopen werkt bij mij niet. Het afdingen ging ook goed, want het was eigenlijk niet echt nodig. We waren snel over de prijs eens. ’s Middags hebben we met z’n drieën 2 lekkere pizza’s op gegeten en daarna zijn we weer langzaam naar het hostel gereden. Onderweg heeft onze chauffeur nog diverse gebouwen en wijken laten zien van Rosebank en daarna was onze dag alweer voorbij.

Maandag 28 september 2015

Na een onrustige nacht wakker gemaakt door Nathalie, want ik hoorde de wekker niet. Nadat ik wakker was besefte ik pas dat het vandaag de laatste maandag is hier in Zuid-Afrika en dat we vandaag voor de laatste keer naar Tokozani gingen. Heel jammer, daarom juist heel veel zin in vandaag. We zijn weer door onze chauffeur naar Tokozani gebracht en daar werden we net zoals de andere keren hartelijk ontvangen door Coco. Op maandag komen de Friends of Diepsloot naar Tokozani, om les te gaan geven en andere activiteiten te ondernemen met de kinderen van de pre-school. Friends of Diepsloot komt elke maandag van 9.30 t/m 11.00 uur naar Tokozani. Ze nemen dan lesmateriaal mee om spelenderwijs verschillende dingen te leren aan de kinderen. Vandaag hadden ze voor de groep met 6 jarigen een blad met dieren en die moesten ze tellen. Het getal moesten ze weer opzoeken in een rij en de getelde dieren verbinden met het getal. In de groep met 5 jarigen hebben we getalbingo gedaan. Heel leuk gedaan en kinderen leren zo de getallen in het Engels, want kinderen worden zo verplicht om de Engelse taal te leren doordat de vrouwen van Friends of Diepsloot Engels zijn. Om 11 uur gingen de vrouwen van Friends of Diepsloot weer naar huis en hebben we nog wat liedjes gedaan met de kinderen. Daarna was het alweer tijd voor de lunch en daarna moesten de kinderen gaan slapen. Om 13.00 uur werden we weer opgehaald door onze chauffeur en toen begon ons eerste afscheid van Tokozani en Coco. Coco bedankte ons en ze bleef ons bedankten, wel moeilijk. Er is nog zoveel te doen hier bij Tokozani, maar je weet van te voren dat je niet alles kan oplossen en dat je dingen moet achter laten.

Dinsdag 29 september 2015

Vandaag weer naar de mobiele kliniek in Diepsloot geweest. We waren daar iets over 9 uur, want het was erg druk op de weg. Ook hier komt het voordat er file staat en vooral dat de taxibusjes in één keer stoppen op de weg of wisselen van rijstrook om af te slaan. Daarom zou ik hier niet willen en durven te rijden, het is zo te chaotisch en je weet niet wat andere vervoerders gaan doen zoals de taxibusjes. Toen we aankwamen bij de mobiele kliniek had Fatima nog geen patiënten, konden we mooi de koelkast bekijken die gisteren was gebracht. Fatima had hem ook nog niet gezien dus konden we mooi de reactie van haar zien. Het is een grote koelkast geworden van het merk Bosch, met een goede kwaliteit energielabel A++. Hier kunnen de vaccinaties wel in liggen. De koelkast stond eerst in de kerk waar de mobiele kliniek bij staat, maar daar was geen stroompunt te vinden. Lungo heeft er toen voor gezorgd dat de koelkast toch ergens kon staan waar stroom is. Nu staat de koelkast in de pre-school naast de kerk waar we bij staan. Er liggen nog geen vaccinaties in, maar dat komt vanzelf. Fatima en Lungo waren helemaal verbaast dat het een grote koelkast met kwaliteit is geworden en ze zijn erg blij mee. Hierna waren de eerste vrouwen gearriveerd en toen konden we beginnen met het werk. We hadden rond half 11 met Corin en Catherine afgesproken voor een interview en om een promotiefilmpje te maken voor Esizayo en het vrijwilligerswerk in de mobiele kliniek. Tussen het filmen door kwamen er vrouwen voor de prikpil of vrouwen met kinderen voor de controles.Verder hebben we vandaag verschillende pakketjes uitgedeeld aan moeder die net waren bevallen van een zoon of dochter of vrouwen die zwanger zijn. Ze waren ons erg dankbaar voor de pakketjes, ze komen dus goed terecht.

Woensdag 30 september 2015

We hebben vandaag voor de laatste keer gewassen ’s ochtends. Hierna werden we weer opgehaald door onze chauffeur om naar de mobiele kliniek in Diepsloot te gaan. We hadden met hem afgesproken dat hij onze 2 koffers weer zou meenemen, want we hadden die opgeslagen bij Corin. De koffers snel in onze kamer gezet en we zijn naar Diepsloot gereden. Toen we daar aankwamen was de mobiele kliniek er nog niet, maar na 20 minuten waren ze er. We hebben snel de spullen gepakt en we konden de eerste moeder ontvangen voor de prikpil. Tot 11 uur liep het lekker door, maar na 11 uur waren er geen moeders meer voor de prikpil of moeders met baby’s voor de controles. We hadden 2 weken geleden een voorraadlijst gemaakt en die hebben we op alfabetische volgorde gezet en in een Excel bestand gezet, zodat Fatima weet wat voor spullen er allemaal aanwezig zijn in de mobiele kliniek. Toen we hiermee klaar waren mochten en konden we in de zon gaan zitten, want we hadden nog steeds geen patiënten. We hebben gezellig met elkaar gekletst.Om 3 uur kwam onze chauffeur ons weer ophalen en heeft hij ons naar het hostel gebracht. Toen hebben we onze eerste spullen alweer in onze koffers gepakt. Door het inpakken ben ik er wel achter gekomen dat ik genoeg ruimte heb om alles in te kunnen pakken en niet dat ik net zoals de heenweg op mijn koffer moet gaan zitten om hem dicht te krijgen. Hierna zijn we naar Monte Casino geweest voor onze dagelijkse hoeveelheid internet en contact met thuis. ’s Avonds tijdens het eten zaten er verschillende mensen uit het hostel bij ons en ze vroegen ons verschillende dingen over Nederland, wel apart dat ze vragen gaan stellen wanneer we alweer bijna naar huis gaan.

Donderdag 1 oktober 2015

Vandaag onze laatste dag in de mobiele kliniek. Het was weer een erg warme en rustige dag. We hebben vandaag maar 6 vrouwen geholpen, die de prikpil kwamen halen. Rond 12 uur waren geen helemaal geen vrouwen meer en hebben we met z’n allen geluncht in de bus. Fatima had lekkere hapjes meegenomen en drinken gehaald omdat wij vandaag voor het laatst waren. We hebben van het hele team van de mobiele kliniek een klein cadeau gekregen om ons te bedanken voor de hulp. Wij hebben hun ook wat lekker gekregen voor de afgelopen 4 weken en zo hebben we het gezellig afgesloten met elkaar. Heel veel gekletst met elkaar, foto’s gemaakt en nummers uitgewisseld. Om 15 uur was het echt zo ver, we moesten afscheid nemen van Fatima, Lydia, Cynthia en Lungo. We hebben het naar ons zin gehad en we hebben weer meer ervaring gekregen in verschillende dingen, wat we weer mee nemen naar Nederland.

We gaan nu beginnen aan ons laatste weekend. In ons laatste weekend gaan we weer iets toeristisch doen, want we gaan naar Pilanesberg voor de safari! Het volgende blog zal ik daar over vertellen.

Tot na het weekend vanuit Zuid-Afrika of vanuit Nederland weer!