Hoi allemaal!

Nu weer een bericht van mij, maar nu vanuit Nederland. Onze reis zit erop, dus dit is ook mijn laatste blog. Dit betekent niet dat ik het ga vergeten, want het was een ervaring om nooit te vergeten. Veel plezier met het lezen van mijn laatste blog.

Maandag 5, dinsdag 6 en woensdagochtend 7 oktober

Vandaag moeten/gaan we na 4,5 week weer naar huis. Zoals gewoonlijk waren we al weer vroeg wakker en zijn we er maar uit gegaan. Uitstellen zorgt alleen maar voor stress en dat willen we natuurlijk niet. Ons snel aangekleed en toen konden we de laatste dingen in onze koffers en handbagage inpakken. Het meeste hadden we zondagavond al gedaan, want dan konden we ten minste rustig slapen. Gelukkig hadden we dat toen al gedaan, want het inpakken heeft bij mij wel even voor onrust en stress gezorgd. Was niet nodig, want het paste prima in de 2 koffers die we hadden. Maar dat weet je natuurlijk niet van te voren. Toen we ’s ochtends alles in hadden gepakt, kwam het besef echt dat we echt naar huis gaan. Raar idee, ik kan nog beseffen niet dat ik morgen alweer thuis ben in Broekland. Omdat we zo vroeg wakker waren hadden we alle tijd om ook de laatste keer aan het zwembad te ontbijten. Na het ontbijt nog even snel onze (bad)kamer schoongemaakt. Toen was het half 9 en tijd om te naar het vliegveld O.R. Tambo Airport te gaan. Onze chauffeur kon ons niet weg brengen naar het vliegveld, dus we zijn weg gebracht door de tuinman van Corin. Hij heeft ons bij de vertrekhal afgezet en uitgeladen, toen stonden we er weer met z’n tweeën voor. Maar dat kunnen wij! We hebben de hele maand voor ons zelf gezorgd, dus dit gaat ook goed komen. Ik vond het wel spannend, want het is een onbekend vliegveld, ze spreken daar geen Nederlands en ik had toch wel van: zal het goed gaan met onze koffers? Maar de spanning viel al snel weg, want de mevrouw van de check-in balie was erg vriendelijk, behulpzaam en geduld. We moesten namelijk ons geld (Rand) uit onze koffers halen en in onze handbagage doen. Dus koffer open voor check-in balie. Gelukkig stond er niemand achter ons en waren we ruim op tijd. Daarna nog even onze gevulde flesjes opgedronken en die weg gegooid, want die mag je natuurlijk weer niet meenemen door de douane. Hierna zijn we maar door de douane gegaan, dat ging heerlijk rustig. Geen stress van het uit en in pakken van de handbagage (net zoals de heenweg), maar rustig aan en alleen mijn laptop moest ik eruit halen. Heerlijk die rust! Om 10 uur waren we al door de douane, dus alle tijd om rond te kijken en nog even biltong te halen voor thuis. Nog even voor de laatste keer bij Mugg & Beans wat gedronken en een sandwich gegeten en daarna konden we boarden. Wel later dan verwacht, een uur later vlogen we pas. De piloot heeft goed zijn best gedaan, want we waren na een relaxte vlucht met prachtig uitzicht maar 20 minuten later in Nairobi. Daar weer door de douane, weer zo relaxt als in Johannesburg. Toen kon het wachten beginnen, maar dat komen we ook wel door met tijdschriften, kleuren en een puzzelboekje. Verder spraken we bij de gate nog 2 andere reizigers, die via Schiphol vlogen om op hun eindbestemming te komen. Daardoor ging de tijd ook snel. We konden al om 19.30 uur Keniaanse tijd (18.30 uur Nederlandse tijd) boarden, terwijl we pas om 22.25 Keniaanse tijd naar Nederland vliegen. Lekker op tijd! Voor de gate moesten we nog een keer een veiligheidscheck doen van onze handbagage en dan even wachten totdat we echt het vliegtuig in konden en gingen vliegen. Ook hier kregen we vertraging want het vliegtuig was niet goed verdeeld, uit eindelijk konden we om 23.15 uur de lucht in. Toen kon het zitten/slapen beginnen voor de komende uren totdat we in Nederland landen. We wisten van de heenweg dat we in het vliegtuig eten zouden krijgen voordat we konden slapen, dus tijdens het wachten een film gekeken. Daarna gegeten en toen ging het licht uit en konden we gaan slapen. Ik was op zich wel moe, maar het enthousiasme dat we naar huis gingen speelde we mee dus ik heb geslapen maar niet veel. Ik hield wel in mijn achterhoofd dat ik de volgende nacht weer in mijn eigen bed weer kon slapen, dus 1 nacht slapen is ook niet erg. Ik heb heerlijk gezeten en muziek geluisterd totdat de lichten weer aan gingen om half 5. Ze kwamen toen langs voor het ontbijt en kort daarna werd de landing al weer ingezet. Het laatste uur vond ik wel lang duren, want het zitten was ik zat en je weet dat je naar huis gaat dus hoe sneller hoe beter. Maar om 6.15 uur waren we geland en zijn we zo snel mogelijk het vliegtuig uit gegaan. We hebben ons even opgefrist voor het ontvangstcomité en daarna snel naar onze koffers. Om 7 uur was het zover we konden onze ouders, zus/broertje en vriendinnen weer in de armen sluiten. We wisten dat onze ouders en zus/broertje op ons stonden te wachten, maar het was wel een verrassing dat onze vriendinnen er ook waren. Niet verwacht dat ik emotioneel zou zijn, maar het is toch gebeurt van blijdschap, enthousiasme en vermoeidheid. Gelukkig niet zo lang, want daarna hebben we nog even wat gedronken met z’n allen en zijn we naar huis gegaan. Eenmaal thuis nog even echte thee gedronken van Pickwick en toen maar de koffers uitgepakt en de eerste wasmachine gevuld. ’s Middags en ‘s avonds lekker op de bank gezeten en gedaan waar ik zin in had, dus niets doen en relaxen. Daarna lekker naar mijn eigen bed gegaan en toen merkt ik pas dat ik echt moe was van alles wat ik heb gedaan/gezien/gehoord en alle indrukken en ervaringen. Na een heerlijke nacht van 9 uur slapen werd ik om half 8 wakker en heb ik gedaan wat ik erg heb gemist in Zuid-Afrika: fanatiek sporten en de harde douche die ze daar hebben.

Nu is het avontuur in Zuid-Afrika echt afgelopen en begint het (drukke) leven weer in Nederland. Heel veel zin in, maar ook wel weer spannend. Wat ik al zei: dit is mijn laatste blog, maar jullie zullen van mij nog genoeg over horen of zien via verhalen en foto’s. Ik hoop dat jullie al mijn blogs leuk vonden om te lezen, ik heb er wel plezier aan gehad. Ik ben benieuwd naar jullie reacties. Dit avontuur blijft voor mijn hele leven bij me en hier kan ik altijd op terug kijken.

Allemaal bedankt voor het lezen en tot de volgende keer in levende lijve!